Bu yazıyı sanıyorum 2006 gibi kaleme aldım; 2000'lerde yaşanmış ve Nihanımı rezil ettiğim super saçma bir animizdir... Hiçbir kelimesini değiştirmeden aynen paylaşmak istedim :) buyrun:
Kankinizi rezil etmek
İşe yeni girmişiz. Çoğu arkadaşım bankacı olmuş. Benim kanki de binbir sinaw ve mulakattan sonra girdigi bankasinda MT veya yonetici yardimcisi dedigimiz pozisyonda, basina geleceklerden habersiz çalisiyor, sene 2000 ciwari. Ben de pazarlama dept.da, ne iş olsa yaparım hevesi ve salak bi gulumseme ile çalışmaktayim. Çok gururluyuz; bambaska bir donem baslamis, masamiz, bilgisayar ımız olmus. Bize kartvizit basilmis; direk tel hatlarımız bile var.
Nerden çıktığını hatırlamadıgım bir geyige sardirdik. Burdan anlatmasi oldukça zor olan, adeta bir yaratigin konusmasina benzeyen, çatalli, bogurmeyi gerektirecek agirlikta ama bir okadar da gerzek bir konusma turu. Oyle konusup, guluyoruz. (bkz. Ciwikken komik gelen esprikler) Arada bir, birbirimizi arıyor, telefondaki ilk birkaç repliği bu tondan yapıyoruz, çok komigiz... belki de degiliz ama bas kaldiriyoruz. Gun içersinde bu konusmalarla nefes alıyoruz, sıkıcı masabaşına bir haykiris.. Sonra nefesimizi tutup tekrar dalicaz işe... ne var lan komiiiiiz işte!
Gunlerden iş gunu diye tabir edilen -diyebilirim ki en sıkıcı degilsede onun bir alti olan- bir gun, kankimi direkt hattindan ariyorum. Sesimi duzenliyor, o en yaratik halime burunuyorum. Bir kiz ewladindan yok çikmaz demeyin, çikiyor, böğürüyorum resmen: Alo? Karsiliginda bi urkek alo aliyorum, hah diyorum, nefss, çok komiiim, dewam... ben yine en ucubesinden bi Alo Kaptan? –ha bi de 11imize kaptan diyoruz o aralar-... Ses, buyrun diyor... Lan ne buyrun u? Bu benim kanki degil...! aha diyorum sıçtık lan kim bu.. hiih kankiyi de rezil ettik. Napicam? Bi isinma isiniyorum ki... yaniyorum. oss-oys ekolunden gelmis, en onemlisi hayata çoktan seçmeli bir durus takınmış biri olarak, resmen 2 seçenek beliriyor kafamda:
1) Telefonu hemen kapa!
2) Bu tondan dewam et, bi anormallik yokmus gibi yap.
Ben nedense ilk aklima geleni (1) degil, gidip 2 yi seçiyorum! Lan 2 seçilir mi? Ve 1sn.lik duraksamadan sonra diyorum ki –demiyorum yine boguruyorum: “iyi gunler, nihanla gorusucektim?” karsidaki ses duruyor, duruyoruz. Sessizlik oluyor. Yok boyle bisiy cunku... Aha diyorum siçtik, simdi mi kapasam lan, yok artık çok geç. Sonra sessizligi bozan o cumleleri duyuyorum: ee, nihan hanim su an disarda, yani bankada degil. Kim ariyodu? –Nerde bu kiz yaa- ben ayni tondan tesekkur ediyorum, daha sonra aricaami belirtip iyi gunler diliyorum. Sanane lan kimse kim. Kapa. Ses, nihan hanim dedi ya, kizi rezil ettik. Dagiliyorum ama tabi tel.u kapatinca, guluyorum, kisnemek, kisnemek, yerlerde yuwarlanmak istiyorum ama is yerindeyim we kiyafetimde hiç uygun degil. Kizi rezil ettim, dewamli bunu dusunuyorum. Hadi benim kim oldugum belli degil, ama ya o. Hemen cebinden arayip haber vermeliyim. Dönünce mutlaka hesap soracaklar; Direkt hatti werdik, bu ne sorumsuzluk? diyecekler. Yok, uyarmaliyim. Çabuk..
O ciwik ciwelek halimle, cebinden ariyorum. Alo diyor ses, oh, hele sukur nihanim diyorum içimden, we yine en yaratik halimle: Alo nihanim? Diyorum. –bi Uzatma dimi.. hem boguren bi genç kiz, komik mi.. bi de masa werdik oturttuk seni is yerinde, allah belani versin, çik git lan..- İste tam o sirada butun gokyuzu karariyor, alacakaranlik kusagi gibi! o ses kulagimda çinliyor, “eeee, nihan hanim yok su an yerinde, eee .. disarda, kim ariyodu?” Lan ayni ses! Aynı ses! deminki ses! Kim lan bu karı! nebuya, bela misin lan basima... Ben tabi çaresiz, ayni gulyabani tonla kadina: allah belanizi wersin diyorum we ekliyorum, eee, ben arkadasiyim, tekrar ararim, iyi gunler. Çat kapa. Şoktayim. Yawaş yawaş yine gewrek bi gulumseme yayiliyor yuzume... feci komik.
Tabi, nihanim 15 dk kadar sonra beni gulerek aradi: lan S1, allaa belani wermesin lan rezil ettin beni burda! Ettim dimi hihohaha. O abla demis ki; nihancim seni s1 diye bir yaratik aradi. Oh, hele sukur, dinleyiciye bu hissi verebilmenin huzuru kapliyor her yanimi. Benim ismimi, bir harf ve bir rakamla ozetleyebildigi için cep tel.una oyle kaydetmiş olan canim nihanimin telefonunu, o gun açan, we o inanilmazz sesi 2.kez duyan, o bankaci kadinla, seneler sonra tanistik. S1, Neriman abla, neriman abla, Iste o yaratik! ** Ah ulan, az bile yarattik...
Perşembe, Kasım 20, 2008
en çok okunan top10 şaheser
-
Bajar benim için “ ilk dinleyişte aşk ” oldu… Internette dinleyip resmen aşık olunca, koşarak albümü satın almaya gittim. Albümü açıpt...
-
Bu filmi ilk olarak geçen sene Radikal'den öğrendim. "Filmden aşk, aşktan film" yazıyordu haberde. Gerçektende öyle... Gitmek ...
-
panda dondurmaları, 80’lerde perakende pazarına yeni yeni yayılırken, babam eve bir panda buzdolabı getirdi! bildiğiniz içi full; yarı çiko...
-
Dünyanın tüm vaktine sahip olmak ve düşünmek insanı cidden delirtebilir. Bu yüzden bence ortak akıl zihnin uyuşmasını ister… Zihni uyuşturan...
-
Bu sabah uyandığımda hiç kullanmadığım bazı kelimeler için üzüldüm; fıkırdamak, kıkırdamak, menevişlemek… gibi. Bu duygu, esas Yaşar Kemal o...
-
Uzun bir aradan sonra Bulutsuzluk Özlemi, studyo albümü ile nihayet onurlandırdı bizleri! Albümün adı; ZAMSKA. Albüme ismini veren bu şarkı,...
-
mary and max den depreştim yine… stop animation delilikse, evet, ben de istiyorum! :( hey millet, stop animation yapalım mıı? var mısınız...
-
Küçükken defalarca okumuşumdur… Yıllar da geçse, hiçbir yere benzemeyen bu fantastik dünyalar beni cezbetmeye devam etti. Ondan olsa gerek S...
-
bu haftasonu genellikle resim yaptım. uzuuuun zamandır resim yapasım vardı, o yüzden kendimi bir parça paraladım sanırım… cumartesi, akşa...
-
Geçtiğimiz cumartesi Radikal’de yayınlanan Kaan Sezyum’un yazısını bugün okuyabildim… Onun kaybettiği sıcaklık, beni kendi muhasebemi yapma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder