Geçtiğimiz cumartesi Radikal’de yayınlanan Kaan Sezyum’un yazısını bugün okuyabildim… Onun kaybettiği sıcaklık, beni kendi muhasebemi yapmaya zorladı…
Birinin sıcaklığından yoksun geçen, yalnız ve soğuk hayatımı düşündüm… Arada bir mikrodalgayla ısıtmaya çalışınca daha da rezil olan o basit yalnızlığımı… Barışmak kolay olmuyor ama insan yalnızlığını da sevebiliyor zamanla. Hatta çok seviyor… Belki de sadece başa gelen çekiliyor. Çünkü hayat ne olursa olsun devam ediyor ve “yaşamak” denilen eylem bir şekilde işte galip geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder