Salı, Nisan 07, 2009

karpuz çekirdeği modu

şimdi bu karpuz çekirdeğini bilen bilir... ama bilmeyenler için anlatmayı deneyeyim.

karpuz çekirdeği, hatay'da tüm kuruyemişçilerde bulabileceğiniz, kabak veya ay çekirdeği gibi satılan-tüketilen bir çekirdek türü... karpuz çekirdeği denince bendeki çağrışımları ise bambaşka... çocukluğu güneyde yazlıkta geçmiş ve anne-babası çalışan çoğu kişi şimdi bahsedeceğim şeyleri tanıyacaktır..

bilmem hatırlar mısınız; çocukken bütün günü denizde veya havuzda geçirdiğimiz zamanlar vardı... hava sıcakmış, nemliymiş, sabah işe gidilirmiş felanmış hiç umrumuzda olmazdı.. yani "iş" diye bir olgu olduğunu bilirdik ama bu bizimle ilgili değildi. biz çocuktuk ve olayımız deniz, eğlence, arkadaşlardı... ah, o en gamsız dönemimiz...

sabah anamız babamız işe gide dursun, bizim rutinimiz dedim ya bambaşkaydı.... sabahtan denize gidilirdi. biraz geç kalsan bile ismini anıran bir kankan mutlaka sokak kapısında beliriverirdi... terlikleri süre süre, omuzda havlu denize inerdik... denizin güzel, kötü, dalgalı olmasıda bizi ilgilendirmezdi, her sabah mutlaka denize gidilirdi... günün çok sıcak olan kısmında ise deniz kenarında olan o gölge yerde kağıt oynanırdı ve hatırladığım kadarıylada koz hep maçaydı... Ve elbette eve uğramak durumunda olduğumuz zamanlarda ve her fırsatta buz gibi karpuz yerdik! bazen dilimlenmiş şekilde tabaktan, bazen de suları iki yanağımızdan aka aka bahçede... işin komiği, karpuz yemediğimiz zamanlarda da karpuz çekirdeği yerdik... işte size en başta anlatmaya çalıştığım o karpuz çekirdeğinden... özetle, her an her yerden karpuz çekirdeği çıkabilirdi... misal; yalınayak evde veya bahçede dolaşacak olsanız, ayağınızın altına mutlaka bir karpuz çekirdeği yapışırdı... :)

işte bende bu moddayım! Bu cuma 10 nisan günü işten ayrılıyorum, başka bir firmaya geçiyorum. istifamı vereli 1-2 hafta oldu... iş devrini tamamladım.. temiz bir veda ve iş aktarımı yaptım diyebilirim... veda kısmı ayrı bir blog konusudur... ama demek istediğim; “iş” diye bir olgu olduğunu biliyorum ama artık bu durum kesinlikle benimle ilgili değil! :) bugünlerde işe giden bedenim, içimdeki çocuk ise omzunda havlusu denize gidiyor... ve ayağına yapışan karpuz çekirdeklerine bakıp gülümsüyor...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Canım...yeni isinde yeni hayatında cok guzel olur insallah ozellikle bu modla baslıyosun sen hazırlicaksin guzellikleri belli:)misal ben ayagıma karpus kapugu yapıssa kıl olurum modumdayım, o yeri silmek gerekir mi, suyu da dokulmus mudur, ayagını mı yıkasan yıkamasan da her yere degdiginde o hafif yapıs yapıslıga mı katlansan; gordun mu ozumde biraz negatifim bu ara:) Ama yazının guzelligi bunların hepsini direk yasatmasında, te icerlerde hissettirmesinde, agzına saglık


PS. a. Bisi dicem su anda benden baska bi ziyaretci daha var kim acaba:)

Didem

Özgür Coşar dedi ki...

blogunuz hayırlı olsun efenim. ben enişte bey. bloguma beklerim efenim..
http://sadeceozgur.blogspot.com

Related Posts with Thumbnails

en çok okunan top10 şaheser