değişime gebe olanlar usulca ossursun

32 yaşındayım, leman artık yok ama ben halen penguen/uykusuz okuyorum. Giyim tarzım peki? Pek değişen birşey yok gibi; kot üstüne siyah herşeyi güzel bulabiliyorum. Peki ben genç ruhlu muyum? Yoksa gençlik yıllarına sıkışmış bir yetişkin mi? 32 yaşında bir “kadın” olmaktansa halen üniversitedeymiş gibi mi giyiniyorum? Hayatımızda bazen bir sonraki aşamaya geçmemek için ayak dirediğimiz oluyor mu? Giyim tarzımız ve seçimlerimiz bazen bir başkaldırış hatta inkar ritüeli mi? Peki zevklerimiz yolculuk boyunca değişti mi?

Geçenlerde Tim Gunn’s Guide to Stlye isimli bir reality show izliyorum. Şowun olayı şu: ünlü modacı Tim Gunn (top gunn desek daha yerinde olur ahaha), sıradan insanların gardıroblarını yeniliyor.

Bu seferki sıradan insan 45 yaşında bir kadın. Bu arada harbi rüküş bir kadın. Neyse işte teyzeyi alıp alışverişe çıkartıyorlar… Yaşına uygun kıyafetler denetiyorlar. Ama kadının seçimi değil tabi hiçbiri. O’na kalsa gençlerin reyonuna takılacak :)  Neyse abi, kadın denedikçe gerildi, gerildi ve bir patladı! başladı ağlamaya… bir elbise vardı üzerinde, kötüde değil. Ama aynada kendine bakıp, bakıp “bu ben değilim” diye ağladı!? Neyse kadını aldılar bir psikanaliste götürdüler. Derken olay anlaşıldı; kadın aslında bir anne ve eş olmuş, hatta 45 yaşına gelmiş ama halen 20’li yaşlarına saplantılı bir özlem duymakta… Özetle kadının geçmişine veda etmesi gerektiği ortaya çıktı (ve gardırobundaki o halen giymeye çalıştığı, eski gençlik kıyafetlerine de…).

Sonra işte kadının bu durumu beni düşünmeye sevk etti… Geçmişle görkemli bir vedalaşmaya gerek var mıydı cidden? Hem geçmişi hatırlamakla onun esiri olmak arasında çok fark vardı… peki bizler hangi kulvardaydık?Aslında düşününce biz istesekte-istemesekte değişime gebeyiz… Evet evet yanlış anlamadınız bu durumda ben de hamile oluyorum ekiki:) nerden mi biliyorum? hissediyorum çünkü yawrucak zihnimi tekmeliyor :))) ve bende böyle ne idüğü belirsiz sıkıcı şeyler yazıyorum…