Salı, Mayıs 11, 2010

parlak yıldızlardık o zaman

image

Haftasonu boynumda fotoğraf makinası, ben öylece bir kenarda otururken, “abla abla bizi çek!” dedi bu iki afacan! (gız abla diyen dillerinizi didim…) Sonrada tüm gülücüklerini nefes verir gibi pufffff diye söndürüp, bana bu resmi pozu bıraktılar :) Aslında şaşkınlığımı atabilseydim, onlarla biraz sohbet edip daha doğal bir poz da yakalayabilirdim… ama ne mümkün! :S

Bu fotoğrafı niye koydun a-be-caaanım diyenler için geliyorum konuya;
Şimcik efendim bu fotoğrafı öyle tonudur, açısıdır, ışığın debisidir gibisinden artistik/teknik açılardan bir şaheserdir diye koymadım. Bu pozu çekerken ve sonra onlar giderken arkalarından baktım… ve çok eski zamanlara gittim… Arkadaşımızla böyle poz verdiğimiz, böyle sarılıp yürüdüğümüz zamanlara… Çocuk olduğumuz zamanlara…Herşeyin bir oyun, rekabet ve şaka olduğu zamanlara… Zamanın sonsuz olduğu o yaz aylarına... Gülmekten karnımıza ağrıların saplandığı, yıldızlarla, ağaçlarla daha çok iletişim kurduğumuz ve tırnaklarımızın toprakla dolduğu o eski zamanlara gittim işte… Hızlıca gittim ve geldim.

Yeni Türkü – Günebakan

2 yorum:

UykusuZ dedi ki...

en sevdiğim albümlerdendir Günebakan. Blog sayfasında başlığı görünce birden ışıl ışıl oldu gözlerim bi çırpıda okudum.
Ben de zaman zaman yaşıyorum böyle anları, ve ağzımda tatlı buruk bir tad kalıyor,
teşekkürler

s1 dedi ki...

DecisionS begenmene sewindim, çok teşekkürler...

Related Posts with Thumbnails

en çok okunan top10 şaheser