Gerçektende gece ve gündüz gibi ikiye bölünmüş haldeyim…
“Günün ilk yarısında para kazanıp, kalan kısmında nefsimi eğlendirmek…” işte benim denklemim..!
Gündüzleri uyutuyorum içimdeki çocuğu, renkli kalemlerimi, zihnime akan şiirleri, isteklerimi… Tek ayak üstünde bekletiyorum kafam çok atarsa!
Zaten dinlediğim yok hiçbirini; ben gündüzleri işe dalıyorum, saati unutuyorum…
Sonra günün diğer yarısı başlıyor; eve geliyorum…
Çocuk uyanıyor ve gözlerini ovuşturup bana gülümsüyor. O gülümseyince bazen hüzünleniyorum…
Yine de her seferinde gülüşüyle aydınlanıyor etraf. Ve bir tek ben görüyorum gökyüzünün siyaha vedasını ve berrak mavi başlayan cıvıltısını…
Para ile olan ilişkimi sorguluyorum…Ne için yaşıyoruz? Enerjim yetmiyor, yorgun düşüyorum.
Derken günün en narin anı gerçekleşiyor; tan ağarıyor. Artık ne gece, ne gündüz… O narin geçiş anında biraz olsun uyumak istiyorum. Herşeyi böylece bırakıp uyumak…
Redd - Tamam Böyle Kalsın
Nereden bakarsan bak hiçbir şey değişmez
Kötü bir roman gibi hikaye bir türlü gelişmez
Nasıl biliyorsan bil şartlamış bizi hayat
Bazen taze hissedersin bazen bayat
Sorgularken kendini uykudan hemen önce
Gücünü almıştır dünya parayı keşfedince
Ve yaşarsın, yaşadığını sanırsın
Tamam böyle kalsın…
Neye inanırsan inan hepsi bilmece
Çözmeyi unuturlar sıra sana gelince
Biri yapmış bir resim ona benzeyeceksin
Çizgilerden taşarsan pek sevilmezsin
Kahveyi bile saat yönünde karıştırırken
Kravatını düzeltirsin emrini yudumlarken
Ve yaşarsın, yaşadığını sanırsın
Tamam böyle kalsın…
2.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder