Kalabalık da olsa ev veya çatlasan da yalnızlıktan,
kalbinde pır pır eden bir kuş, belki katran karası bir hüzün de olsa,
dinleyeceksin kardeşim kendini! ihmal etmeyeceksin.
Dışlayacaksın gerekirse tüm dünyayı, rüzgarı, güneşi ve çekileceksin içine…
Düşünmeden geçen her günün akla zarar olduğunu ilk sen bileceksin!
Üretmediğinde dönüştüğün o insanı hatırlayacak ve gerektiğinde “mola!” diyeceksin…
Hatta günlük rutinle dalga geçer gibi; “her gün” sen alacaksın o molayı! kimse vermeyecek.
Belki her gün 15 dakika, belki kesintisiz 1 yıl…
ama gerektiğinde mola demeyi bileceksin,
basit bir mola…
2.jpg)
2 yorum:
yeni ne yaptın die bakıyodum eskilere dondum vs vs bu yazı arada kaynamıs ya
cook cook iyi demissin, benim duvara falan asmam lazım, kalemine saglık canım
didom yaaa, şu hayatta belki bir de mola yaparız birlikte ha? belli mi olur....
beğenmene çok sewindim.
Yorum Gönder